Πατήστε εδώ για να δείτε όλες τις αναχωρήσεις για την πόλη (ΤΑΙΤΗ)

Ιστορία

Η Ταϊτή εκτιμάται ότι αποικίστηκε από Πολυνησίους μεταξύ 300 και 800 μ.Χ. προερχόμενους από την Τόνγκα και την Σαμόα, αν και κάποιες εκτιμήσεις θέτουν τις ημερομηνίες νωρίτερα. Το εύφορο έδαφος του νησιού συνδυασμένο με την αλιεία παρείχε επαρκή τροφή για τον πληθυσμό.

Το 1842 μια Ευρωπαϊκή κρίση, συνδεόμενη με το Μαρόκο, κλιμακώθηκε μεταξύ Γαλλίας και Μεγάλης Βρετανίας όταν ο Ναύαρχος Ντουπτί Τουάρ, ενεργώντας ανεξάρτητα από τη Γαλλική κυβέρνηση, έπεισε την Ταϊτινή Βασίλισσα Πομάρε την 4η να δεχτεί να γίνει η Ταϊτή προτεκτοράτο της Γαλλίας. Ο Τζωρτζ Πρίτσαρντ, ένας ιεραπόστολος γεννημένος στο Μπέρμιγχαμ που ενεργούσε ως Βρετανός πρέσβης στην Ταϊτή, έλειπε όταν έγινε αυτή η συμφωνία. Όμως επέστρεψε για να κατηχήσει τους ντόπιους ενάντια στην Ρωμαιοκαθολική Γαλλία. Τον Νοέμβριο του 1843, ο Ντουπτί Τουάρ (πάλι ενεργώντας από μόνος του) αποβίβασε ναύτες στο νησί, και τυπικά το προσάρτησε στην Γαλλία. Στην συνέχεια φυλάκισε τον Πρίτσαρντ, και αργότερα τον έστειλε ανεπίσημα πίσω στην Βρετανία.

Τα νέα για τα γεγονότα στην Ταϊτή έφτασαν στην Ευρώπη στις αρχές του 1844. Ο Γάλλος πολιτικός Φρανσουά Γκιζό, υποστηριζόμενος από τον Βασιλιά Λουδοβίκο – Φίλιππο της Γαλλίας, αποκήρυξε την προσάρτηση του νησιού. Όμως, ο πόλεμος μεταξύ των Γάλλων και των Ταϊτινών συνεχίστηκε μέχρι το 1847. Το νησί παρέμεινε Γαλλικό προτεκτοράτο μέχρι τις 29 Ιουνίου 1880, όταν ο Βασιλιάς Πομάρε ο 5ος (1842 – 91) εξαναγκάστηκε να παραδώσει την κυριαρχία της Ταϊτής και των εξαρτημένων εδαφών της στην Γαλλία. Του δώθηκε η κατ’ όνομα θέση του Αξιωματούχου του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής και της Αγροτικής Αξίας της Γαλλίας. Το 1946, η Ταϊτή και ολόκληρη η Γαλλική Πολυνησία έγινε Γαλλικό υπερπόντιο έδαφος. Το 2003, αυτό το καθεστώς άλλαξε σε αυτό της Γαλλικής υπερπόντιας κοινότητας.